NATURAREKIKO NIRE HARREMANA
Hainbat ikerketen emaitzen arabera egungo umeek, naturarekiko harremanari dagokionez, gabezi handia izaten dute. Adituek diotenez, gabezi honek haien gaitasunen garapen orokorrari negatiboki erasaten omen die eta hori dela eta psikologo eta pediatrak kezkaturik agertu dira. Teknologia berriak haien bizimoduaz jabetu direla esan daiteke eta ondorioz geroz eta denbora gutxiago ematen dute kalean, are gutxiago naturguneetan.
Arestian esandakoak
aitzakia eman digu saio honetan naturarekiko gure harremana nolakoa izan den erreparatzeko. Gaia jorratzeko honako galdera hauek izan dira ardatz: Naturarekin nolako
bizipenak izan dituzu zure biziaroan? Harreman horrek zuregan zer eragin izan
duela uste duzu? Pertsonaren garapenean, haurtzaroan bereziki izaten dituen
hobariak edo onurak asko direla esaten dutenekin ados al zaude? Zertan
zehaztuko zenuke onura hori?
Gehientsuenok naturarekiko nahiko harreman joria izan dugu txikitatik, gurasoen eskutik gehienetan, garai batean denbora pasa egiteko beste aukerarik ez baitzegoen. Batzuek, baserri inguru batean hazitakoak izanik, harreman zuzenagoa izan dute. Naturan izaniko hainbat bizipen aipatu dira, mendian ibiltzea, hondartza, arrantzuan, ehizan, zuhaitzetara igo, etxolak egin, mendiko kirolak…. Eta horiek aipatzean jabetu ere egin gara belaunaldi berriek duten gabeziaren tamainaz. Gehienontzat bertan jarduteko eremu izan da natura.
Ordea, hura ezagutzeko parada edo aukera gutxi batzuek izan dute, alegia, landareen izenak, naturaren prozesuak eta halakoetan hutsuneak izan bititugu askotxok, batik bat haurtzaroan kalean bizi izan garenok. Natura ezagutzea hura maitatzea dela azpimarratu da eta horretan gaur egungo umeek gabezi handia dutela ere esan da. Aipatu ere, batek aipatu du naturarekiko harreman materiala nagusitu dela gure kulturan. Natura objektutzat hartuta eta guretzako etekina besterik ez gogoan, hura ustiatzeko erabili izan dugu. Izadia bizirik iraungo bada, aldiz, harreman hori aldatu beharra dago. Harekiko harreman ispirituala izateko premia aipatu da, hainbat tokitako indioek dutena bezalakoa . Puntu honetan batzuk ezkorrago, gizakia inoiz ikasten ez den izakia delako usterik, bestetzuk, aldiz, baikorrago agertu gara, egungo zientzia eta teknologiaren izaera ustiatzailea aldatuz lortu daitekeelakoan. Azken hausnarketa gisa hauxe: “Preziatua den hura galtzen dugunean soilik ohartzen gara haren garrantziaz” Narurarekin
kontaktuan izatearen onurei dagokienez adostasun nahikoa egon da. Hiriko
bizimodu azkar itogarriak sortzen digun nahigabea arintzeko gogoz harengana
jotzen dugu askok bakearen eta
soseguaren xerka. Ingurune natural batean gaudenean, haren parte baikara,
harekin konexio bat bezala sortzen zaigula aipatu da. Emozio bereziak eta
positiboak izaten ditugu mendi gailur batera igondakoan, itsasoan, basamortuan
eta abarretan.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina